Πίνακας περιεχομένων:
Ορισμός - Τι σημαίνει Metacomputing;
Το Metacomputing είναι μια τεχνολογία που έχει σχεδιαστεί για να ενσωματώνει πολλούς υπολογιστικούς πόρους για να αναπτύξει μια ποικιλία εφαρμογών που σχετίζονται με τις επιχειρήσεις, τη διαχείριση, τη βιομηχανία και το λογισμικό. Η τεχνολογία Metacomputing χρησιμοποιείται επίσης για τη συλλογή, ερμηνεία και ανάλυση δεδομένων από διάφορες βάσεις δεδομένων και συσκευές.
Ο στόχος ενός συστήματος metacomputing είναι να διευκολύνει τη διαφανή ετερογένεια των πόρων και του δικτύου, χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά όλους τους πόρους του δικτύου.
Η Techopedia εξηγεί το Metacomputing
Το concept metacomputing αναπτύχθηκε στο Εθνικό Κέντρο για Εφαρμογές Supercomputing (NCSA) στα τέλη της δεκαετίας του 1980, καθώς οι προγραμματιστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση των υπολογιστικών απαιτήσεων απαιτεί πολλαπλές δυνατότητες σύνδεσης με υπολογιστές. Οι πρόσφατες εξελίξεις μετασυγκρότησης περιλαμβάνουν μεγάλα δίκτυα υπολογιστών που λειτουργούν ως εικονικοί υπερυπολογιστές.
Ένα σύστημα metacomputing αποτελείται από τα ακόλουθα στοιχεία:
- Ένα σύνολο χαλαρά συνδεδεμένων κόμβων
- Ένα πλήρες σύνολο υπηρεσιών, που επιτρέπουν σε ένα δίκτυο να εκτελέσει πέρα από το μοναδικό δυναμικό του συστήματος
Τα πλεονεκτήματα του Metacomputing περιλαμβάνουν:
- Ανώτερα γραφικά
- Επιλύει πολύπλοκα κατανεμημένα προβλήματα πληροφορικής
- Παρέχει υπολογιστικές λύσεις υψηλών επιδόσεων σε εφαρμογές εντάσεως δεδομένων
- Μειώνει το εύρος ζώνης χρησιμοποιώντας ένα ενιαίο δίκτυο υψηλής ταχύτητας για τη σύνδεση υπολογιστών σε διαφορετικές τοποθεσίες
